Małgorzata Borowiec jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Pracuje jako nauczycielka języka polskiego oraz rewalidator. Jej pasje to: literatura, sztuka, film oraz ogrodnictwo. Dotychczasowe osiągnięcia literackie to: III miejsce w IX Ogólnopolskim Konkursie „Siedem grzechów głównych” w Dąbrowie Górniczej w 2017 r., I miejsce w I Regionalnym Konkursie Poetyckim w Jedlińsku w 2017 r., I miejsce w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Stanisławy Kopiec „O LUBEŃSKI DZWON” w Lubeni w 2017 r., wyróżnienie w Konkursie Poetyckim „Pejzaże strzyżowskie” w Strzyżowie w 2018 r., wyróżnienie w XLVI Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka w Lublinie w 2018 r., nagroda Przewodniczącej Jury w XXV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej w Katowicach w 2018 r.

A oto wiersz otwierający zgłoszony tom “SADY UTRACONE, RAJE WSPOMNIEŃ “

SEN

…tędy chodziłam z dwuzłotówką i butelką
po barszcz do Pani Barszczowej
(Staruszka miała mały ogród z wielką agawą
i zieloną chatę, w której kisił się zaczyn obiadu)

…tu maszerowałam  z plecakiem nadziei
ulicą kwitnącą krzewami, które podawały
moim  nozdrzom coraz inne piękniejsze zapachy:
jaśminu, bzów, wiciokrzewów, mahoni.

…tam były opuszczone sady obfitości:
jabłonie, grusze, śliwy, wiśnie i czereśnie,
pod którymi plamiły murawę stokrotki i goździki.
Na drzewach przesiadywały bezdomne już gołębie
ignorujące przesunięte granice ludzkiej własności.

…Pamiętasz, babciu?
Adoptowałaś dla  nas te puste raje
i na kocu w kratkę, z butelką kompotu
jak Mary Poppins odkrywałaś tajemnice,
które rozumie się tylko będąc dzieckiem.