Zapraszamy na cykl spotkań z laureatem  Grand Prix III Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Złotą Pszczołę 2020 ” – Mateuszem Melanowskim i  promocję jego zwycięskiego tomu “Pierwsi napotkani”.

21 listopada Krzywogoniec godz. 18.00 – w Galerii Fundacji
22 lutego Kraków godz. 18ta w piwnicach Dworku Białoprądnickiego

kolejne dodamy wkrótce.

Urodził się w 1977 roku na Górnym Śląsku, wychowywał w Mikołowie. Jako poeta debiutował w 1998 roku na łamach „Opcji”. Publikował w wielu czasopismach, między innymi w: „Akcencie”, „Afroncie”, „eleWatorze”, „Frazie”, „Gazecie Wyborczej”, „Migotaniach”, „Ricie Baum”, „Toposie” i „Twórczości”, a także w kwartalniku „Inter-”, „Obszarach Przepisanych”, „Tlenie Literackim”, „Wizjach” i na stronach Biura Literackiego. Laureat konkursów. Autor arkusza Do wczoraj, od jutra (2001) oraz książek: Święto kolorów (2007), Test na obecność (2012) i Uwagi do chwili (nagroda główna w konkursie imienia Anny Kamieńskiej na najlepszą książkę poetycką województwa lubelskiego wydaną w roku 2016 i 2017). Od 2008 r. poprzez miejsce zamieszkania związany z Lubelszczyzną. Mieszka na wsi.

Fragment posłowia pióra Justyny Bargielskiej:

“Lubię podróż, w którą czytelników ta książka zabiera. A jest to, jak się nietrudno domyślić, podróż w dużej mierze w czasie, ale też podróż w siebie, lub może bardziej – obok siebie. Nic konfesyjnego nie ma w tych wierszach, a przecież są subtelnym pod względem psychologicznym i wiarygodnym pod względem literackim zapisem autoanalizy, często w kontekście społecznym, czasem w metafizycznym. Jej pięć części, których tytuły złożyłyby się na kolejny wiersz, stanowi logiczny, przejmujący zapis swego rodzaju autoterapii, z jej kluczowymi momentami: wydobywaniem z mroków niepamięci, zatartych, a nadal ważnych obrazów i postaci z najdalszej pamiętanej przeszłości, bycie, lub też bywanie, z samym sobą w ciszy, tak koniecznej, jeśli podejmuje się próby zrozumienia siebie samego i własnych przygód, po otwieranie się na nieznane i nieznanych, „pierwszych napotkanych”.”

A oto wiersz z tomu:

Wiersz dla znajomych

bez wyraźnej ochoty
jednak z jakimś ukrytym pragnieniem
jak towarzyszący nam przez chwilę kundel
zatrzymujący się przy każdej
a pijący tylko z jednej kałuży
postanawiamy sprawdzić
co świat robi w naszej sprawie

i z witaminą c dostarczoną czym prędzej
do organizmu oraz deficytem snu
który jednak utrzymuje się
od dawna na stałym poziomie
bierzemy sprawy w swoje ręce
by wysiłkiem woli popracować nad
słabym sygnałem płynącym do mózgu
(jak odkładający się tam cytrynian glinu)

poprawiając w niedzielne przedpołudnie
krzywo u znajomych wiszące obrazki
albo chwytając się z nadzieją czegokolwiek

(niczym tłumnie napotkani poszukiwacze
skarbów przyjeżdżający tu w weekendy
z wykrywaczami metalu)