Wioletta Jaworska    Finalistka VII Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Złotą Pszczołę”

Wioletta Jaworska  – jest laureatką kilkudziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich, między innymi: Grand Prix XXV OKP O Złote Pióro Sopotu, I miejsca w 40. i 41.  OKP  Milowy Słup, I nagrody w XIX Międzynarodowym Konkursie Poetyckim O Laur Sarbiewskiego oraz Drugiej Nagrody w V OKP O Złotą Pszczołę za projekt poetycki. Jej utwory były zamieszczane w wielu pokonkursowych almanachach oraz antologiach, m. in. w Ogrodowych spotkaniach (2020) i Ogrodowych kreacjach (2022). Wiersze poetki można znaleźć również w prasie literackiej – w Toposie, Latarni Morskiej, Migotaniach, magazynie literackim Wytrych, esensji.pl, ARTISie, pisarzach.pl, Helikopterze, Akancie, Konińskim Kurierze Oświatowym. Należy do Grupy Literycznej Na Krechę. Stypendystka ZAiKS-u. W swojej twórczości kieruje się sentencją ubi vita, ibi poesis (pol. gdzie życie, tam i poezja). Pierwsza poetycka książka insomnia. podżebrze (FONT, Poznań) ukazała się w 2020 r., a dwa lata później drugi tom poetycki na wstecznym (Lublin).

Wiersz z tomu “déjà vu”

Źródła

Od tygodnia ojciec nie odzywa się do matki
jakby połknął stado owiec. Jakby ktoś wyciął mu język,
zasznurował usta, zmumifikował go przed telewizorem.
Od czasu do czasu łypie okiem. A cisza
wyrasta jak monstrualne ciasto drożdżowe. Ale tu nie ma
łamania chleba, tu łamie się niewidzialne kości, zaciska
imadło na gardle. By nie doszła krew i życiodajny tlen.
Bo rozmowa jest krwią, słowa biegną krwioobiegiem
wnikając w każdą szczelinę ciała. Grzeją. Karmią.

Bez dialogu nie ma pojednania.

wioletta-jaworska